الیوین
کانی الیوین، سنگی قیمتی با ترکیب سیلیکات آهن منیزیم است که جزو گونه نسوسیلیکات یا ارتوسیلیکات می باشد. این سنگ نام خود را از ترکیب رنگی زیتونی سبز که به علت وجود نیکل در آن است، گرفته است. که در بعضی مواقع به علت اکسید شدن آهن در آن، به رنگ قرمز در می آید. الیوین کانی ای بسیار فراوان در زیر زمین بوده که تحت شرایط جوی ناگهانی به سطح زمین آمده است.
وجود منیزیم و آهن در الیوین، در دو عنصر خالص موجود در این گوهر ( فورستریت و فایالیت ) که به صورت مواد جامد در آن وجود دارند، به چشم می خورد. که به میزان بسیاری این دو عنصر در الیوین موجود می باشند.
در دمای ذوب بالای فشار اتمسفر، فورستریت به صورت غیر معمول تشکیل می شوند. در صورتی که نقطه ذوب فایالیت بسیار پایینتر از فورستریت است. این تفاوت نقطه ذوب به آهستگی بین این دو در جریان است.
در الیوین، به مقدار زیادی از این دو عنصر به نسبت عناصر تشکیل دهنده دیگر آن همچون اکسیژن، سیلیکات منیزیوم و آهن وجود دارد. عناصر دیگری چون نیکل و منگنز، به مقدار قابل توجهی در آن وجود دارند.
کانی هایی همانند تفوریت، مونوتیسلیت و کریستینیت در خانواده الیوین قرار می گیرند. پریدوت و کریسولیت نام های دیگر الیوین می باشند.
نوع درخشان و شفاف الیوین به عنوان سنگ قیمتی استفاده می شود. نمونه های با کیفیت بالای این سنگ، در صخره های رسوبی جزیره زابارگاد در دریای سرخ وجود دارد.
