آشنایی با کونزایت (Kunzite)
کونزایت سنگی قیمتی است که در میان خریداران جواهر، آنچنان شناخته شده نیست. این گوهر از سنگ های صورتی و قیمتی محسوب می شود، که بر خلاف سنگ های صورتی همچون یاقوت سرخ و یاقوت کبود که در اندازه های کوچک (حدود 2 قیراط) و تورمالین صورتی که کمیاب است و در اندازه های 5 تا 10 قیراطی می باشند، در اندازه های بزرگتر یافت می شود. برای داشتن انگشتر و آویزی بزرگ از مجموعه سنگ های صورتی، کونزایت انتخاب مناسبی است.
چگونگی معروف شدن کونزایت
هنگامیکه رئیس جمهور آمریکا، جان اف کندی، گردنبند 47 قیراطی از کونزایت را برای همسرش ژاکلین خرید، توجه عموم مردم بر روی این سنگ معطوف شد. هر چند که او نتوانست پیش از مرگش این هدیه با ارزش را به همسرش بدهد و در نهایت در سال 1996 در حراجی ساتبیاموال ژاکلین به قیمت 410 هزار دلار به فروش رسید.
ویژگی های کونزایت
درجه سختی موساین این سنگ 6.5 تا 7.5 است. در رنگ های صورتی، بنفش تا بنفش کمرنگ دیده می شود و در دسته اسپودومین قرار دارد.درخشش شیشه ای و شفافیت خوب این سنگ باعث شده است که از آن بعنوان جواهرات با ارزش و انواع طلاجات استفاده شود. در حالت معمول رنگ صورتی کمرنگ و یاسی را به خود دارد اما گاهی نیز صورتی پررنگ از آن دیده می شود. و به ندرت صورتی طلایی از آن به چشم می خورد.
این سنگ بشدت فلوکوریک است. با مشاهده کریستال های آن رنگ های مختلفی را می توان دید که با تغییر زاویه نور، تغییر می کند. پررنگ ترین بخش کریستال، بالا و انتهای آن می باشد. برای تراش آن باید دقت لازم را داشت، چرا که باید مطمئن شد با برش، نوری که از آن عبور می کند رنگ مورد نظر را تولید خواهد کرد.
کونزایت، اغلب در اندازه های 20 قیراط یافت می شود، اما با وزن 50 قیراطی نیز مشاهده شده است. امروزه تراش آن به صورت Portuguese Cut می باشد. به این علت که با افزایش تعداد سطح ها در سنگ، درخشندگی اش افزایش می یابد.
بیشتر سنگ های کونزایت با کیفیت بالا یافت می شوند و ناخالصی در خود ندارند، حتی با بزرگنمایی نیز در آن ناخالصی ای مشاهده نمی شود.
منابع کونزایت
کونزایت برای اولین بار در ایالات متحده یافت شد که در سال 1902 میلادی، به افتخار معدن شناسی افسانه ای به نام George F. Kunz، کونزایت نامگذاری شد. این شخص اولین کسی بود که در رابطه با ساختار آن توضیحاتی را ارائه داد. امروزه بیشتر سنگ های کونزایت موجود در بازار از کشور های پاکستان و افغانستان تامین می شود.
