متاورس
«متاورس» از ترکیب «Meta» به معنی «فرا» و «Universe» به معنی «جهان» تشکیل یاقته است.
متاورس دنیای مجازی فراتر از دنیای فیزیکی است که افراد با استفاده از سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای مختلف به آن در ارتباط هستن و با داشتن هویت مستقل، می‌توانند فعالیت‌های مختلفی مانند شرکت در یک کنسرت، خرید زمین در متاورس و استفاده از آن برای فعالیت‌های مختلف، شرکت در یک مسابقه و برگزاری جلسه کاری و… را انجام دهند.
از جمله ویژگی‌های اساسی متاورس می توان به موارد زیر اشاره کرد :
– حضور
– تعامل
– استانداردسازی
ویژگی «حضور» متاورس
«حضور» (Presence) در فضای متاورس به این معنی است که وقتی افراد در این فضا قرار می‌گیرند باید تا حد امکان، احساس واقعی بودن و لمس کردن فضا را داشته باشند.
در متاورس به دنبال افزایش احساس حضور با استفاده از دستگاه‌ها و تکنولوژی‌های جدید هستند. نمونه‌ای از این نوع حضور را می‌توان با استفاده از عینک‌های سه بعدی و چند بعدی تجربه کرد. با استفاده از این عینک‌ها و نمایشگرها، کاربران قادر هستند دنیای موجود در اطراف مخاطبان خود را به صورت سه بعدی لمس کنند. علاوه بر این، با داشتن سنسورهایی در سر، دست و پا، امکان شبیه‌سازی حرکت و لمس نیز در این فضا به وجود می‌آید.
ویژگی «تعامل» متاورس
دومین ویژگی اساسی متاورس که باعث تفاوت فاحش آن با دنیای مجازی فعلی می‌شود، ویژگی «تعامل» (interoperability) است. ویژگی تعامل به این معنی است که دنیاهای مختلف ساخته شده در فضای متاورس باید قابلیت تعامل با یکدیگر را داشته باشند. این به این معنی است که شما اگر در یک بازی متاورسی یک ماشین دارید می‌توانید از آن در یک دنیای متاورس دیگر برای مسافرت استفاده کنید. با این ویژگی شما قادر خواهید بود در تمامی فضاهای موجود دارایی‌های مجازی خود را به همراه داشته باشید و در صورت نیاز آن‌ها را بفروشید یا معامله کنید.
ویژگی استانداردسازی در متاورس
ویژگی «استانداردسازی» در واقع تلاش عملی برای تعیین استانداردهای ساخت تجهیزات و برنامه‌ها است تا متاورس‌های مختلف بتوانند از ویژگی‌های مشترکی پشتیبانی کنند و از این طریق، امکان تعامل بین پلتفرم‌های مختلف به وجود بیاید. بدون تعیین استاندارد مشخص برای این کار تلاش شرکت‌های مختلف در این حوزه بی‌معنی خواهد بود. طبیعی است که استانداردسازی لزوما به معنی ارائه آزادی کامل در تعامل با پلتفرم‌های مختلف نیست.
واقعیت افزوده در متاورس
«واقعیت افزوده» (Augmented Reality | AR) یک نسخه پیشرفته از دنیای فیزیکی واقعی است که از طریق استفاده از عناصر بصری، صوتی و محرک‌های حسی دیجیتال ایجاد می‌شود. مفهوم واقعیت افزوده ابتدا در بازی‌های رایانه‌ای مطرح شد که در آن افراد با استفاده از هدست‌های مخصوص می‌توانستند دنیای فیزیکی را با ویژگی‌های بیشتر و پیچیده‌تر مشاهده کنند.
واقعیت مجازی در متاورس
«واقعیت مجازی» (Virtual Reality | VR) تجربه یک محیط شبیه‌سازی شده است که می‌تواند مشابه دنیای واقعی باشد یا این‌که به کل ویژگی‌های متفاوت‌تری داشته باشد. در واقعیت مجازی با استفاده از بهترین سخت‌افزارها و گرافیک‌های پیشرفته، یک محیط شبیه‌سازی شده با ویژگی‌های هنرمندانه ایجاد می‌شود که در آن، شما یک یک شرکت‌کننده منفعل نیستید و کاملا درگیر شرایط موجود در فضا هستید.
تفاوت واقعیت افزوده و واقعیت مجازی ؟
• واقعیت افزوده از اطلاعات دنیای واقعی استفاده می‌کند اما واقعیت مجازی کاملا مجازی است.
• کاربران در فضای واقعیت مجازی توسط سیستم‌ها کنترل می شوند اما کاربران واقعیت افزوده، کنترل حضور خود در فضای واقعی و مجازی را بر عهده دارند و عملا این دو نوع حضور به هم وابسته است.
• واقعیت مجازی به یک هدست نیاز دارد در حالی که واقعیت افزوده با گوشی هوشمند نیز قابل دسترسی است.
• واقعیت افزوده هم دنیای واقعی و هم مجازی را بهبود می‌بخشد در حالی که واقعیت مجازی تنها به دنبال تقویت واقعیت خیالی است.
هوش مصنوعی در متاورس
«هوش مصنوعی» به علومی گفته می‌شود که به دنبال هوشمندسازی فعالیت ماشین‌ها با استفاده از مدل هوش طبیعی موجود در انسان‌ها و حیوانات هستند. تکنولوژی هوش مصنوعی به ماشین‌ها و ابزارهای مختلف این قابلیت را می‌دهد که با درک شرایط محیطی، اقدامات متناسب با آن را انجام دهند.
تکنولوژی بلاک چین در متاورس
امور دنیای واقعی به داده‌های مجازی تبدیل شده و تجزیه و تحلیل داده‌های تولید شده منجر به تغییرات جدید در دنیای واقعی می شود. نکته مهمی که در این تبدیل وجود دارد این است که آیا اطلاعات در دنیای واقعی به طور قابل اطمینانی به داده در دنیای مجازی تبدیل می‌شوند یا خیر و آیا افراد قادر به حفظ حریم خصوصی خود در این فضا می باشند. در دنیای مجازی نحوه جلب اعتماد افراد یک مساله بسیار مهم می باشد که یکی از پررنگ ترین فناوری‌ها برای ایجاد اعتماد تکنولوژی بلاک چین است.